||

Wiek życia niezłomnej kobiety ze Śremu

Img 2983
Halina Kolińska obecnie (fot. Miasto Sieradz)

100 lat temu, 23 lutego 1924 r. na świat przyszła Halina Kolińska (z domu Loga) ps. Średzka – polska farmaceutka, żołnierz Armii Krajowej, Dywizji Pancernej gen. Maczka, uczestniczka Powstania Warszawskiego.

Plutonowa Halina Kolińska primo voto Loga ps. Średzka urodziła się 23 lutego 1924 roku w Śremie, jako córka Romana i Stanisława z domu Warczyńska. Miała siostrę Irenę.

Img 2977 2
Halina Loga (kol. Wiktor Chicheł)

W czasie okupacji, w czerwcu 1940 roku, Niemcy wywieźli całą rodzinę do Generalnego Gubernatorstwa i zamieszkali w Warszawie. W konspiracji była od lutego 1941 roku w 2 Harcerskiej Baterii Artylerii Przeciwlotniczej „Żbik”. Od września 1941 roku posługiwała się pseudonimem “Średzka”. Do konspiracji wciągnęła ją nauczycielka historii z konspiracyjnego Gimnazjum i Liceum im. św. Zofii w Warszawie. Została zaprzysiężona w mieszkaniu Jezierskiej na pl. Napoleona, którą odbierał Jerzy Bogdanowicz “Hercuń”. Była łączniczką, kolporterką prasy podziemnej, transportowała broń oraz brała udział w akcjach zwiadowczych i akcji “N” w 2 HBAP „Żbik”. Wzięła udział w akcjach śledzenia trybu życia różnych Niemców, którzy mieli być zgładzeni przez żołnierzy podziemia za wielkie bestialstwo wobec Polaków, w obserwacji karetki więziennej jadącej z Pawiaka na Szucha (w różnych punktach miasta). Brała udział w obstawie zamachu na Niemca zamieszkałego w domu róg Al. Jerozolimskich i Lindleya.

Przybyła w miejsce koncentracji na godzinę „W” na ul. Chmielna 61. Służyła w Armii Krajowej – IV zgrupowanie „Gurt” – 2. Harcerska Bateria Artylerii Przeciwlotniczej „Żbik”, która walczyła w Śródmieściu Północnym. Była dowódcą łączniczek. Podczas Powstania awansowana do stopnia plutonowego. Wg danych Polskiego Czerwonego Krzyża Od dn. 20 września 1944 roku pracowała jako pomocnik przy montażu w Bordnetz Vorm.

Img 2979
Siostry Loga po wojnie (kol. ŚIH)

Po upadku powstania dostała się do niewoli niemieckiej z numerem jenieckim 106836. Trafiła do stalagu 344 Lamsdorf, następnie do Stalagu IV B Mühlberg, Stalagu IV-E Altenburg oraz VI-C Oberlangen. Wyzwolona 12 kwietnia 1945 roku przez 1 Dywizję Pancerną gen. Maczka i wcielona do niej w stopniu plut. w WAAF.

Po wojnie powróciła do kraju. Ukończyła Studia Farmaceutyczne we Wrocławiu. Następnie została skierowana do pracy do apteki w Sieradzu. Wyszła za mąż i urodziła syna Stanisława oraz córkę Annę. W 1954 roku odbyła ćwiczenia „Służby Zdrowia” w Ludowym Wojsku Polskim. Aktywnie uczestniczyła w życiu miasta Sieradza. W 2015 roku otrzymała pamiątkowy medal z okazji 70. rocznicy wybuchu powstania warszawskiego od Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Żyje do dnia dzisiejszego.

Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *