Kaplica Wieczystej Adoracji oficjalnie otwarta przez abp. Gądeckiego

W czwartek 7 grudnia na mszy św. celebrowanej przez ks. abp. Stanisława Gądeckiego o godz. 18.00 w Kościele NSJ w Śremie, funkcjonująca pod świątynią kaplica, została oficjalnie Kaplicą Wieczystej Adoracji. Oznacza to, iż wierni przez całą dobę będą trwać przy wystawionym Chrystusie w monstrancji.

Spotkania na temat Kaplicy Wieczystej Adoracji

Przez ostatnie miesiące, w kościołach dekanatu śremskiego, organizowane były spotkania z osobami, które dawały świadectwa o tym, jak spotkanie z Jezusem eucharystycznym w kaplicy Wieczystej Adoracji zmieniło ich życie. Te świadectwa, a przede wszystkim wewnętrzna potrzeba wiernych spowodowała, że w Śremie powstała taka kaplica. Już od dawna przez cały dzień był wystawiony Najświętszy Sakrament w podziemiach śremskiego kościoła, jednak w ograniczonych godzinach.

Lista adoratorów Chrystusa

Na listę całodobowej adoracji wpisało się prawie 400-stu wiernych z regionu. Każdy mógł wybrać dowolny dzień tygodnia i godzinę czuwania. Wśród adorujących są osoby o różnym statusie majątkowym, pochodzeniu.

Reklama

Msza św. i procesja do kaplicy

Liturgia została odprawiona w wigilię uroczystości Matki Bożej Niepokalanie Poczętej, stąd ornaty z elementami maryjnymi. W Eucharystii udział wzięło wielu kapłanów z dekanatu śremskiego na czele z ks. prałatem Marianem Bruckim, ks. kanonikiem Ryszardem Adamczakiem, reszta ks. proboszczów ze Śremu oraz liczne grono kapłanów. Po mszy św. odmówiono Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa, abp. Gądecki pobłogosławił w cztery strony świata i następnie wyruszyła uroczysta procesja do kaplicy. Tam przez chwilę wszyscy adorowali Chrystusa, a następnie Metropolita Poznański, ks. dziekan oraz ks. proboszcz parafii NSJ wpisali się do księgi Kaplicy Wieczystej Adoracji.

Błogosławieństwo na cztery strony świata (fot. Wiktor Chicheł)

Przytaczamy najważniejsze fragmenty homilii ks. abp. Gądeckiego:

Normalnie rzecz biorąc, to stworzenie powinno się zbliżać do Stworzyciela. Tymczasem w Jezusie Chrystusie stało się poniekąd odwrotnie; to Stwórca zbliżył się do stworzenia. W tym celu przygotował sobie Niepokalana Make, aby Ona niejako przyciągnęła Go na nasza ziemie. Bóg musiał najpierw wzbudzić na świecie cnotę, która byłaby zdolna przyciągnąć Go do nas. Potrzebował Matki, która by Go zrodziła w ludzkim świecie. Cóż wtedy uczynił? Stworzył Dziewicę Maryję, czy li sprawił, ze na Ziemi pojawiła się czystość tak wielka, iż w tej przejrzystości mógł się zogniskować i pojawić jako Dziecię” (por. Teilhard de Chardin, Środowisko Boże, cz. 3). Ona była pierwsza niewinnością tego świata.

Za uznaniem tego przywileju Niepokalanego Poczęcia Mary opowiadali się juz w II wieku św. Justyn (100-167), św. Ireneusz (ok. 140-200), a zwłaszcza św. Augustyn (354-430), którzy wskazywali na szczególna rolę i wybranie Maryi spośród wszystkich ludzi i nazywali Ją czystą, bez skazy, niewinną. W XIII w. zaś bł. Jan Duns Szkot wskazał, że uchronienie Bożej Rodzicielki od grzechu pierworodnego dokonało się mocą odkupieńczego zwycięstwa Chrystusa. W 1477 г. papież Sykstus IV ustanowił w Rzymie święto Poczęcia Niepokalanej. A w czasie objawień w Lourdes (w 1858 .) Maryja potwierdziła ogłoszony cztery lata wcześniej dogmat, mówiąc do Bernardety Soubirous:

„Jestem Niepokalane Poczęcie”. Te prawdę ogłosił uroczyście – bulla Ineffabilis Deus (Niewyrażalny Bóg) – papież Pius IX dnia 8 grudnia 1854 г. W tym dokumencie napisał: „Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana jako nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć”. To znaczy, że Bóg ze względu na przyszłe zbawcze wydarzenie zwiastowania uchronił Maryję przed grzesznością. Matka Boża była więc poczęta w łasce uświęcającej i wolną od wszelkich konsekwencji wynikających z grzechu pierworodnego. Łaska została dana Mary nie tylko dla udoskonalenia Jej osoby, ale w związku z Jej misja macierzyńska. Przywilej zachowania od grzechu pierworodnego oznacza, ze została Ona jako pierwsza odkupiona przez swojego Syna. Jej piękno, będące odbiciem piękna Chrystusa, jest da wszystkich wierzących rękojmia zwycięstwa laski Bożej nad grzechem i śmiercią”. […]

Drugim tematem dzisiejszego rozważania jest wieczysta adoracja. W języku greckim adoracja nazywa się proskynesis, czyli pokłon, pochylenie głów, przyklękniecie, padnięciu na kolana i pochyleniu się przed kimś, aż po dotknięcie czołem ziemi, będące wyrazem oddawania czci Bogu, który jest miłością. Akt ten mógł być też wstępem do przedstawienia jakiejś szczególnie ważnej prośby (por. Rdz 23,7.12: Abraham wobec Chetytów przed zakupem pieczary na polu Makpela) – wyrażał tu szacunek mowcy wobec tych, od których zależało spełnienie prośby. Księga Rodzaju w rozdziale 18. przedstawia spotkanie Abrahama z Bogiem (por. 18,1.22 i 19,1): Abraham siedział przed namiotem, gdy ujrzał trzech mężczyzn. Wyszedł im naprzeciw, oddal pokłon i ugościł. Abraham oddał pokłon Bogu, który nawiedził go swoich posłańcach. Księga Wyjścia zapoznaje nas z aktem czci, dokonanym przez cały zgromadzony lud. Z kolei łacińskie słowo adoratio, znaczy pocałunek, uścisk, a wiec także wyraz miłości i uszanowania. […]

Niech więc także tutaj – w Śremie – powstanie stowarzyszenie wiernych, którzy podejmą stałą praktykę adoracji Najświętszego Sakramentu, stając się zaczynem kontemplacji da miasta i okolicy. Niech przypomina każdemu o centralnym miejscu Chrystusa w życiu jednostek i społeczeństwa. Pozostawajmy długo na klęczkach przed Jezusem Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie, wynagradzając naszą wiarą i miłością zaniedbania, zapomnienie, a nawet zniewagi, jakich nasz Zbawiciel doznaje w tylu miejscach na świecie. W adoracji pogłębiajmy nasza wspólnotowa kontemplacje, posługując się modlitewnikami, które czerpią inspiracje ze Słowa Bożego i z doświadczenia licznych dawnych i współczesnych mistyków. Także różaniec może stać się odpowiednim sposobem kontemplacji eucharystycznej, realizowanej razem z Maryja i w Jej szkole. […]

Na koniec dzisiejszej refleksji, chciałbym jak najserdeczniej podziękować księdzu kanonikowi Ryszardowi Adamczakowi, księżom wikariuszom i ks. Romanowi Smółkowskiemu oraz całej wspólnocie parafialnej za przygotowanie tej przepięknej kaplicy Wieczystej Adoracji w tutejszym kościele. Niech ona przypomina każdemu z nas o centralnym miejscu Chrystusa i Jego Matki w życiu człowieka, narodu i Kościoła.

– powiedział Metropolita Poznański.