ŚIH zapalił znicz Pileckiemu w ramach akcji IPN
W ubiegły czwartek minęła 75. rocznica zamordowania przez komunistycznego kata – Piotra Śmietańskiego – polskiego bohatera narodowego – rtm. Witolda Pileckiego.
Reklama
Śremski Instytut Historii wziął udział w ogólnopolskiej akcji zapalania zniczy pamięci przeprowadzanej przez Instytutu Pamięci Narodowej. Sekretarz Wiktor Chicheł o godz. 21.30 przybył pod pomnik rtm. Pileckiego i oddał hołd polskiemu bohaterowi. Nasz śremski postument jest jednym z kilkudziesięciu upamiętnień w Polsce, a drugim w Wielkopolsce, ale za to jedynym pomnikiem. Mamy powody do dumy.
25 maja 1948 roku ochotnik do Auschwitz został zamordowany strzałem w tył głowy o godz. 21.30, w więzieniu na ul. Rakowieckiej 37 na warszawskim Mokotowie. Komunistyczny kat Piotr Śmietański zamordował także pochodzącego z Dolska Lecha Neymana. Komunistyczne mordy na polskich bohaterach odbywały się w sposób schematyczny. Wszystko się działo po wieczornym apelu, kiedy światła gasły, skazaniec był prowadzony przez strażników, przy obecności kapelana, prokuratora, lekarza oraz przedstawiciela placówki na miejsce kaźni.
Wyrok wykonywano poprzez „strzał katyński”, rozstrzelanie czy powieszenie. Zwłoki gromadzono na samochodzie, gotowym do wyjazdu na miejsce „zrzutu”, bo „spoczynku” nie dałoby się go nazwać. Rotmistrz został stracony strzałem w potylicę przez Piotra Śmietańskiego w wejściu do jednego z pomieszczeń piwnic więzienia. Ciało wywieziono na tzw. „Łączkę”, czyli kwaterę „Ł” Cmentarza Wojskowego „Powązki” w Warszawie. Tam został wrzucony do dołu z wapnem, zapewne zwyczajowo w mundurze Werhmachtu. Tak skończył, ochotnik do Auschwitz, który zakładał tam konspirację wraz z ówczesnym komunistycznym premierem Cyrankiewiczem. Ciało nie zostało wydane rodzinie, a miejsce pochówku rotmistrza nie jest znane do dzisiaj, mimo wielu prób poszukiwań oraz identyfikacji przez grupę prof. Krzysztofa Szwagrzyka z IPN.
Reklama
Rotmistrz został skazany na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie 15 marca, a wyrok podtrzymano 3 maja 1948 roku. W pierwszej kolejności oskarżono go o nielegalny pobyt w kraju i przekroczenie granicy, posługiwanie się fałszywymi dokumentami, szpiegostwo na rzecz Rządu Emigracyjnego i zachodnich mocarstw, przygotowywanie zamachu.
