Uroczystość Najświętszego Serca Jezusa w Śremie. Odpust w parafii NSJ

W piątek 7 czerwca Kościół Katolicki przeżywał Uroczystość Najświętszego Serca Jezusa. W parafii pod tym wezwaniem w Śremie odbyła się o godz. 19.00 Msza Święta odpustowa. Zebrani zawierzyli ponownie parafię sercu Jezusowemu.

Sumie Odpustowej o godz. 19.00 przewodniczył ks. Zdzisław Pietraszewski, który jako neoprezbiter był wikariuszem w parafii św. Ducha w Śremie w latach 1985-1986. W koncelebracji uczestniczyło wielu kapłanów z dekanatu śremskiego. Także do swojej poprzedniej parafii przybył ks. Michał Pękal. Celebrans w kazaniu poruszył wiele kwestii. Wspomniał nawet o historii życiowej swojego kolegi z komunistycznej, wojskowej rodziny, który się nawrócił i przyjmował kolejne sakramenty z rąk ks. Zdzisława. Zdążył się wyspowiadać przed niespodziewaną śmiercią. Ponadto powiedział:

„Namnożyło się ostatnio tych serc. Są i owsiakowe, i inne. Nie chcę się w to zagłębiać. To jest żywe serce, które żyje tu. […] W tym kulcie pijemy ze źródła. […] To nie jest kałuża – to źródło! […]

„Będziecie czerpać ze źródła zbawienia” ten dokument dotyka tych źródeł biblijnych. […] Tu szukać – w tym źródle! […] Tym szczytem źródła Bożego jest Eucharystia

Dzisiaj czytana jest Ewangelia Janowa. Czytamy – kości Jego nie będą łamane. Świadectwo jego jest prawdziwe! To jest świadek! […]

Wielkie rzeczy dokonują się na kolanach. […] Mówią, że wszystko załatwić można w sądach. Kiedyś dostałem taką propozycję. Pojechałem do sióstr […], a one mówią mi:

Proszę księdza – ksiądz ma się za parafian modlić, a nie do sądów chodzić. My to wymodlimy na kolanach.

To jest kierunek – najpierw na kolana! […]

To chyba papież Leon XIII mówił, że należy się ofiarowywanie się Najświętszemu Sercu, poświęcenie się Najświętszemu Sercu, oddanie się Najświętszemu Sercu […] Oddajemy się Tobie Jezu. […]

Pamiętacie jak Jan Paweł II na rynku w Wadowicach na kolanach dziękował za chrzest, za rodziców […].

Jutro jest Niepokalanego Serca Maryi. Maryja to najlepsza uczennica Jezusa. Najlepsza odpowiedź na wezwanie Chrystusa. […] W niej też jest ratunek. Mówimy: „Pod Twoją obronę” […].

Ale przede wszystkim – Odpowiedz! Odpowiedz na Moją miłość!„

Na koniec mszy wystawiono najświętszy sakrament i wyruszono w procesji eucharystycznej wokół kościoła. Przy specjalnie przygotowanym ołtarzu ks. Pietraszewski ustawił Monstrancje i przeczytał akt zawierzenia parafii Najświętszemu Sercu Jezusa. Po powrocie do świątyni odśpiewano uroczyste Te Deum. Na mszy św. byli obecni m.in. księża proboszczowie – Brucki, Biniek ze Śremu czy Pazgrat z Mórki. Także na Eucharystii stawiły się sztandary, dziewczynki sypiące płatki kwiatów, a także panowie od noszenia baldachimu.

Reklama

W tym dniu z racji uroczystości nie obowiązywała wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Był to także dzień modlitwy o uświęcenie kapłanów.

Zawierzenie Śremu NSJ

Reklama

Należy wspomnieć jak ważne jest to święto dla miasta Śremu. Albowiem w 1922 r. na mocy jednomyślnej uchwały rady miejskiej, postanowiono oddać miasto pod opiekę Najświętszego Serca Jezusowego. Równocześnie ks. dziekan Jan Beisert postanowił oddać parafię farną pod tą samą opiekę. Uroczystość odbyła się w piątek 23 czerwca 1922 r. po oktawie Bożego Ciała, w dniu poświęconym czci Najświętszego Serca Jezusa. Burmistrz Czesław Dutkiewicz wraz z ks. dziekanem Janem Beisertem uroczyście zawierzyli miasto Najświętszemu Sercu Jezusowemu podczas liturgii sprawowanej na rynku.

Znaczenie NSJ

Encyklika papieża Piusa XII Haurietis aquas uczy, że „kult Najświętszego Serca Jezusowego jest w swojej istocie przede wszystkim odpowiedzią naszej ludzkiej miłości na miłość Boga względem nas”. Chrystus swoim życiem i śmiercią, a zwłaszcza swoim przebitym i otwartym na Kalwarii Sercem pokazuje, jak bardzo Bóg miłuje świat i każdego człowieka. Odpowiedzią człowieka na tę miłość jest cześć i uwielbienie tej miłości oraz wdzięczność za nią. Uwielbienie to kieruje się ku żywej osobie Jezusa Chrystusa, mimo że mówimy o czci Serca Pana Jezusa.

Historia uroczystości

Pierwszą ojczyzną kultu Serca Pana Jezusa jest Francja, gdyż to w Paray-le-Monial, w klasztorze Sióstr Wizytek objawienia Serca Jezusowego miała św. Maria Małgorzata Alacoque. Stamtąd to nabożeństwo rozeszło się na cały świat. Siostry wizytki, odpowiadając na apel Jezusa, starały się o ustanowienie specjalnego święta ku czci Jego Najświętszego Serca. Ich starania oraz niektórych biskupów trwały przeszło 90 lat.

Dopiero gdy polscy biskupi przysłali do Rzymu memoriał, w którym przedstawili racje teologiczne za ustanowieniem takiego święta, w 1765 roku Stolica Apostolska ustanowiła liturgiczne święto Najświętszego Serca Jezusowego dla Polski i arcybractwa Serca Jezusowego w Rzymie. Po tej decyzji wielu biskupów prosiło o to święto dla swoich diecezji i bez problemu dostawało takie pozwolenie. Jednak dopiero w 1856 roku święto to zostało oficjalnie prowadzone do kalendarza całego Kościoła jako uroczystość. Dlatego Polska jest nazywana drugą ojczyzną kultu Serca Pana Jezusa. 

W czasie I Soboru Watykańskiego duża grupa ojców soborowych apelowała do Piusa IX o poświęcenie całego rodzaju ludzkiego Sercu Jezusa. Papież ten zachęcił biskupów całego świata, aby 16 czerwca 1875 roku, w Święto Serca Jezusowego, poświęcili przede wszystkim swoje diecezje Bożemu Sercu według formuły przysłanej z Rzymu.

Takie poświęcenie dla Polski zorganizowano w Krakowie, mieście wyjątkowym dla rozwoju kultu Serca Jezusowego, na Rynku Głównym 16 czerwca 1875 roku. Były to uroczystości wspólne dla wszystkich Polaków, z trzech zaborów.

Ojcowie jezuici, którzy od jakiegoś czasu pracowali w Krakowie, byli wielkimi apostołami i propagatorami kultu Serca Pana Jezusa. Wydawali oni „Posłańca Serca Jezusowego”, czasopismo, które docierało do wszystkich Polaków pod trzema zaborami. Ten miesięcznik bardzo mocno przyczynił się do rozwoju nabożeństwa do Bożego Serca i kształtował pobożność całej rzeszy rodaków. Nie dziwi więc, iż w Krakowie jezuici wznieśli świątynię wotywną ku czci Bożego Serca. Budowali ją wierni czciciele Serca Zbawiciela w latach 1900-1921 roku. Jej konsekracja, przy udziale całego episkopatu Polski, odbyła się 3 czerwca w 1921 roku. Wtedy też dokonano uroczystego odnowienia poświęcenia naszej ojczyzny dokonanego na Jasnej Górze w 1920 roku. Drugie poświęcenie Polski miało już charakter ogólnonarodowy. Gdy szczęśliwie dzięki „cudowi nad Wisłą” ominęła nas niewola bolszewicka, biskupi dokonali tego aktu w imieniu całego narodu i w obecności najwyższych władz państwowych: Prezydenta Rzeczypospolitej, Premiera rządu, ministrów, wojska i policji, władz państwowych i samorządowych. To było zawarcie nowego przymierza narodu z Jezusem Chrystusem.

W stulecie tamtego wydarzenia, w czerwcu 2021 roku, ponownie zebrała się tam Konferencja Episkopatu Polski i dokonała odnowienia poświęcenia Sercu Zbawiciela naszej ojczyzny, wraz z parafiami w całym kraju.

(fot. Wiktor Chicheł)