|||

Zygmunt Nowakowski. Zapalony społecznik z gabinetu dentystycznego

Img 0769 2
Zygmunt Nowakowski (fot. ŚSB, kol. Wiktor Chicheł)

119 lat temu, 29 kwietnia 1905 r., na świat przyszedł polski technik dentysta, twórca sekcji kręglarskiej Śremskiego Klubu Sportowego, polityk Stronnictwa Narodowego, Prezes Towarzystwa Upiększania Miasta Śremu.

Zygmunt Nowakowski urodził się 29 kwietnia 1905 r. w Śremie,  jako syn Ignacego, mistrza szewskiego i Marii z domu Jaworowicz. Uczęszczał do szkoły powszechnej, gdzie należał do tajnej drużyny skautowej i Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Walczył w powstaniu wielkopolskim. Czynnie uczestniczył w służbie pomocniczej, w akcji przejmowania koszar niemieckich w Śremie w grudniu 1918 r.

E69cc50f 5273 4eef A8c5 4668aad71c6d
Reklama VW Berdychowski

Od 1919 roku rozpoczął naukę zawodu dentysty w różnych gabinetach dentystycznych w Poznaniu i od 1926 r. pracował u dentystów: Zielińskiego, Musiała czy Stąpka. Następnie odbył służbę wojskową w 7 Pułku Strzelców Konnych w Poznaniu. Po przejściu do rezerwy zapisał się na Państwowy Kurs Dentystyczny prowadzony przez Uniwersytet Ludowy w Poznaniu. W 1929 r. ukończył kurs i otrzymał dyplom z uprawnieniami technika dentystycznego. Następnie pracował w kasie chorych w Pakości pod Mogilnem. Do Śremu wrócił w 1936 roku i otworzył prywatny gabinet dentystyczny na ulicy Mostowej 11. Wstąpił do Koła Miejskiego Stronnictwa Narodowego w Śremie. Następnie Był pierwszym kierownikiem sekcji kręglarskiej Śremskiego Klubu Sportowego. Sekcja ta utworzona została w dniu 8 grudnia 1938 r., a warunki do jej powstania stworzyło Bractwo Kurkowe, które w roku 1938 wybudowało kręgielnię przy Nowej Strzelnicy. Od początku swego istnienia sekcja wzbudzała wielkie zainteresowanie wśród społeczeństwa, a chociaż rozgrywki posiadały tylko charakter spotkań towarzyskich, to już 1939 r. zorganizowano turniej o tytuł mistrza sekcji.

Został zmobilizowany w sierpniu 1939 r. i brał udział w kampanii wrześniowej. w końcu trafił do niemieckiego obozu jenieckiego, z którego wrócił do Śremu po wyzwoleniu go przez aliantów. Został zatrudniony w gabinecie dentystycznym prowadzonym przez Niemców.

Po 1945 r. włączył się w organizacją placówek ochrony zdrowia w mieście. Sam podjął prace w gabinecie stomatologicznym Ośrodka Zdrowia w Śremie przy ul. Mickiewicza, gdzie pracował nieprzerwanie do emerytury w 1969. Jednocześnie zaangażował się w budowę budynku kręgielni na starej Strzelnicy i w latach 1947 – 1951 kierował sekcją kręglarską ŚKS. Jednocześnie sam uprawił ten sport i został mistrzem sekcji w 1950 roku. 

Był członkiem Towarzystwa Upiększania Miasta Śremu od 1947 roku. Po wznowieniu działalności TUMŚ w 1966 r. wybrany został wiceprezesem Zarządu, a od 1967 do 1972 r. pełnił funkcję prezesa. Zasadniczym polem działalności był park. Znacznie został poszerzany i wzbogacił się o zwierzyniec, rzeźby plenerowe, odrestaurowany pomnik Dobosza czy statuę dyskobola. Towarzystwo propagowało unowocześnienie głównych ulic miasta, przeprowadzało konkursy wystaw sklepowych, balkonów i ogródków przydomowych. Zarząd i jego prezes popierali starania o utworzenie w Śremie muzeum regionalnego, wydania monografii historii miasta. Te 7 lat przeszło pozytywnie do dziejów TUMŚ.

Zmarł 6 listopada 1975 roku i został pochowany na cmentarzu parafialnym.

Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *