Wielkopiątkowa droga krzyżowa zebrała setki śremian [WIDEO]

Wczesnym rankiem w Wielki Piątek 29 marca o godz. 5.00 spod kościoła pw. Najświętszego Serca Jezusa w Śremie wyruszyła droga ok krzyżowa ulicami miasta. Całość zakończyła się nad jeziorem grzymysławskim.

O godz. 4.45 na tzw. małym parkingu pod świątynią oraz na skrzyżowaniu ulic Kilińskiego z Chłapowskiego zebrało się kilkuset wiernych, których prowadzili ministranci z krzyżem i lampionami. Nietypowa godzina tego nabożeństwa powiązana jest z godziną, kiedy Pan Jezus  był najbardziej samotny przed pójściem na śmierć w Ogrójcu. Całość, jak co roku, prowadził ks. proboszcz Ryszard Adamczak, który czytał rozważania przy każdej ze stacji.

Trasa przebiegała wzdłuż ul. Kilińskiego i ul. Jeziornej, a zakończyła się w okolicach amfiteatru przy plaży miejskiej. Przed błogosławieństwem ks. Adamczak zaapelował do przeczytania o Męce Pańskiej z kart Ewangelii, obok tradycyjnych przygotowań do Wielkanocy.

Droga krzyżowa (łac. via crucis) to w Kościołach katolickich nabożeństwo wielkopostne o charakterze adoracyjnym.  Ma na celu duchowo towarzyszyć Chrystusowi w symbolicznym odtworzeniu drogi na śmierć i złożenia go do grobu.

Tradycja odprawiania drogi krzyżowej powstała w Jerozolimie. Via Dolorosa to droga prowadząca poprzez Stare Miasto Jerozolimy, od medresy Omara (Al-Omarijja) do bazyliki Grobu Świętego, którą prawdopodobnie przemierzył Jezus Chrystus niosąc krzyż na Golgotę.

Kiedy franciszkanie, w I połowie XIV wieku, przejęli opiekę nad sanktuariami jerozolimskimi rozwinął się kult „dróg”, czyli przejścia Chrystusa z pretorium Piłata, gdzie zapadł wyrok, na Golgotę, gdzie został wykonany. Z połączenia tych dwóch nabożeństw powstały stacje Drogi Krzyżowej. Nazwę wprowadził w 1458 roku W. Wey.

Odwiedzanie Ziemi Świętej przez wielu pielgrzymów sprawiało, że po powrocie do domu starali się o stworzenie namiastki Jerozolimy, by łatwiej odczuć to, co przeżywali w miejscu Męki Zbawiciela. Począwszy od XV wieku w całej Europie wznoszono więc budowle przypominające jerozolimskie. Zespoły tych budowli zaczęto nazywać kalwariami.

Franciszkanie rozpowszechnili ją oprowadzając pątników, zatrzymywali się przy stacjach przedstawiających historię śmierci Jezusa. Jako pierwszy 14 stacji wprowadził w 1741 roku św. Leonard z Porto Maurizio, który też za zgodą papieża Benedykta XIV założył drogę krzyżową w rzymskim Koloseum. Papież ten w tym samym roku wydał specjalne Breve, na mocy którego stacje drogi krzyżowej zaczęto erygować w kościołach parafialnych.