Śremianie nie zapomnieli o godzinie śmierci rotmistrza Witolda Pileckiego
25 maja obchodziliśmy 74. rocznicę zamordowania rotmistrza Witolda Pileckiego w mokotowskim więzieniu. Jeden z najdzielniejszych obrońców Niepodległej został zamordowany o godzinie 21.30. Właśnie w tej godzinie, godzinie jego śmierci w wielu miastach i miejscowościach zapłonęły znicze ku czci rtm. Pileckiego. Na liście tych miejscowości znalazł się również nasz Śrem.
Wydarzenie to objęte patronatem Instytutu Pamięci Narodowej ma na celu upamiętnienie tego bohatera walki o niepodległą Polskę i złożenie hołdu człowiekowi, który zaliczany jest do grona „sześciu najodważniejszych ludzi ruchu oporu podczas II wojny światowej”.
Akcja „Znicze pamięci w godzinę śmierci rotmistrza Witolda Pileckiego” w Śremie odbyła się bez większego echa i bez udziału oficjelów. Znicze zapalały te osoby, które miały na to ochotę. Nie było żadnych oficjalnych uroczystości i ceremoniału. Zwyczajnie, kto chciał i kto pamiętał o rotmistrzy Pileckim, ten przyszedł i zostawiał przy popiersiu znicz pamięci.
Rotmistrz Witold Pilecki
Służbę Polsce rozpoczął w czasie wojny z bolszewikami w 1920 r. Walczył podczas kampanii wrześniowej 1939 r., a następnie w strukturach Polskiego Państwa Podziemnego. W 1940 r., wykonując misję zleconą przez dowództwo ZWZ, dobrowolnie poddał się aresztowaniu i wywózce do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, by zdobyć informacje o zbrodniach Niemców i zorganizować konspirację niepodległościową. Na skutek zagrożenia dekonspiracją podjął decyzję o ucieczce, którą udało mu się szczęśliwie przeprowadzić.
W 1944 r. walczył w powstaniu warszawskim, w zgrupowaniu Chrobry II. Od 1945 r. służył w 2. Korpusie Polskim we Włoszech, skąd – decyzją gen. Władysława Andersa – wrócił do Polski, by odtworzyć rozbite po działaniach wojennych struktury wywiadowcze, działające dla Rządu RP na Uchodźstwie. Został aresztowany w maju 1947 r., osadzony w areszcie śledczym przy ul. Rakowieckiej w Warszawie i poddany okrutnemu śledztwu. Mimo tortur do końca zachował żołnierską postawę. Pozostał wierny dewizie: Bóg, Honor, Ojczyzna.
Pokazowy proces przed komunistycznym sądem trwał dwa tygodnie. Rtm. Pilecki i jego podwładni zostali skazani za „szpiegostwo”. Orzeczono trzy kary śmierci i kilka długoletniego więzienia. Ostatecznie Tadeuszowi Płużańskiemu i Marii Szelągowskiej kary śmierci zamieniono na dożywotnie więzienie. Rtm. Pilecki został zamordowany strzałem w potylicę, wieczorem 25 maja 1948 r. Ciało złożono w nieoznaczonym miejscu na warszawskich Powązkach.
Przed II wojną światową Witold Pilecki gospodarował w rodzinnym majątku w Sukurczach. Organizował pomoc społeczną, kółka rolnicze i kursy przysposobienia wojskowego. Założył rodzinę. Rozwijał zdolności artystyczne: rysował, malował, pisał wiersze…
Do 1989 r. wszelkie informacje o dokonaniach i losie Witolda Pileckiego podlegały w PRL ścisłej cenzurze. W lipcu 2006 r. prezydent Lech Kaczyński, w uznaniu zasług Witolda Pileckiego i jego oddania sprawom ojczyzny, odznaczył go pośmiertnie Orderem Orła Białego. , W 2013 r. został pośmiertnie awansowany na pułkownika.
