Zespół Aspergera – jakie są przyczyny objawy i terapia? Czy studia podyplomowe pozwalają na pracę z takimi dziećmi?

Zespół Aspergera (AS) to całościowe zaburzenie rozwoju układu nerwowego. Nazywane jest niekiedy delikatną formą autyzmu dziecięcego. Coraz głośniej mówi się o tym zaburzeniu, które jeszcze do niedawna powodowało pojawienie się wielu negatywnych ocen. Współpraca z odpowiednimi specjalistami dziecka oraz jego rodziców, pomaga opanować to zjawisko i przejść do w miarę normalnego życia. Podstawą jest odpowiednia terapia.

Terapia osób ze spektrum autyzmu

---

---

Studia podyplomowe online to jedna z nowocześniejszych form, która pozwala na zdobycie odpowiedniej wiedzy oraz umiejętności. Takiej, która pomoże m.in. w przyszłości podjąć pracę z dziećmi z autyzmem oraz z ich rodzicami.

Tym bardziej że do dyspozycji są studia podyplomowe autyzm i zespół aspergera. Oferowane są one przez Collegium Balticum Akademia Nauk Stosowanych. Podejmując naukę na takim kierunku, w przyszłości będzie można zaoferować fachową pomoc w przedszkolach, szkołach i w innych placówkach, gdzie spotkać można dzieci oraz ich rodziców, jakie zmagają się z tym problemem. Studia podyplomowe autyzm online pomogą w zdobyciu odpowiedniej wiedzy, jaka pomoże ułożyć terapię, która będzie dopasowana indywidualnie do każdego przypadku. Nie można bowiem zapomnieć o tym, że zadowalające efekty jest w stanie przynieść tylko ta terapia, kiedy pod uwagę zostają wzięte potrzeby pacjenta.

 Zespół Aspergera – przyczyny

Jest to choroba, którą zalicza się do gatunku dziedzicznych. Należy jednak wskazać także to, że istnieje możliwość odziedziczenia pewnych skłonności do zaburzeń ze spektrum autyzmu. Pomimo tego, że nauka rozwinęła się bardzo mocno, nie idzie tak do końca odpowiedzieć na pytanie, skąd tak naprawdę wzięła się ta choroba. Naukowcy jednak nie ustają w dążeniach, aby ustalić przyczyny powstania Aspergera. Wśród ich domniemań zespół Aspergera jest chorobą autystyczną, jaka może być spowodowana m.in. ospą wietrzną, celiakią, różyczką, jakie mogły zostać przebyte w okresie płodowym. Uraz okołoporodowy lub na etapie życia płodowego, obciążenie organizmu metalami ciężkimi, mutacja genetyczna chromosomów (3., 4., 7. oraz 11) także są brane przez nich pod uwagę, jeżeli chodzi o ustalenie właściwych przyczyn zespołu Aspergera.

Jakie objawy daje zespół Aspergera?

Zespół Aspergera, który często mylony jest z autyzmem, nie daje jednak tak mocnych objawów. Najczęściej jednak objawiają się one u dzieci pomiędzy 3 a 8 rokiem życia. Wśród najbardziej klasycznych objawów można wymienić:

• wyraźne kłopoty z porozumiewaniem się, także w przypadku osób bliskich;
• problemy w przypadku nawiązania trwałych relacji i przyjaźni;
• brak uczuć empatycznych;
• upośledzenie interakcji społecznych;
• wyraźny brak chęci nawiązania współpracy w grupie, dziecko czuje się lepiej samo z dala od innych rówieśników;
• ograniczona mimika twarzy, brak kontaktu wzrokowego, widoczny dystans fizyczny, także wobec rodziców;
• wyuczone zachowania, które są rutynowe i często przez środowisko łatwe do przewidzenia;
• ograniczona mimika twarzy, brak kontaktu wzrokowego, dystans fizyczny.

Jest wiele objawów, które mogą świadczyć o tym, że dziecko ma do czynienia z zespołem Aspergera. Nie wszystkie muszą występować u dziecka. Niekiedy jest ich kilka lub jeden, dwa. Jeżeli ktoś jednak zauważa u swojego dziecka takie nieprawidłowości, jak najszybciej powinien udać się do lekarza, który pomoże w postawieniu diagnozy oraz zaplanowaniu terapii. Studia podyplomowe w Collegium Balticum z autyzmem i zespołem aspergera wykształcą Cię w kierunku pracy z dziećmi.

Wizyta u lekarza

Zespół Aspergera rozpoznaje się na ogół pomiędzy 3 a 8 rokiem życia. Jednak ze względu na niską częstotliwość objawów, dopiero na etapie nauki w szkole podstawowej, istnieje możliwość zauważenia kłopotliwych zachowań. Najczęściej mowa tu o problemach w nawiązaniu kontaktu z innymi osobami. Tym bardziej że takie dzieci często mają także do czynienia z kłopotami w nauce. Rodzice zaczynają intensywnie szukać pomocy, której celem jest wyjaśnienie tego, co tak naprawdę dzieje się z dzieckiem.

Fachowa diagnoza pomaga podjąć decyzję odnośnie tego, która z form terapii będzie najkorzystniejsza. Metody leczenia dzieli się na następujące grupy:

• psychoterapia metodą poznawczo-behawioralną;
• zajęcia z integracji sensorycznej (SI);
• trening umiejętności społecznych (TUS);
• terapia metodą kognitywną;
• terapia behawioralna.

Każda z tych metod daje ogromne efekty, jakie będzie można obserwować w trakcie leczenia. Rodzice nie mogą jednak zapomnieć o tym, że ważne są ie tylko zajęcia z terapeutą. Liczy się także również ich indywidualna praca z dzieckiem w domu, aby efekty były bardziej zauważalne.