W środę 19 marca Nuncjatura Apostolska w Polsce ogłosiła, że papież Franciszek mianował arcybiskupem metropolitą poznańskim bp. Zbigniewa Zielińskiego, dotychczasowego biskupa diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej.

Jest to decyzja poniekąd zaskakująca i nietypowa. Po pierwsze na tak ważną funkcję został mianowany biskup dość mało znany w polskim Kościele Katolickim, który nie wyróżnia się na tle pozostałych hierarchów. Po drugie pochodzi on spoza Wielkopolski i nigdy nie miał z nią styczności, co wcześniej się nie zdarzało biskupom poznańskim. Jednak w wielu kwestiach ma podobne poglądy do ustępującego abp. Stanisława Gądeckiego. Poglądy na kwestie społeczno-obyczajowe ma konserwatywne, natomiast w kwestiach ekumeniczno-dialogowych jest bardzo postępowy. Do tego lubi rządzić silną ręką w diecezji.

Biskup Zbigniew Jan Zieliński urodził się 14 stycznia 1965 r. w Gdańsku, w pomorskiej gdańskiej rodzinie Ruperta i Teresy z domu Karczewskiej. Sakrament chrztu przyjął w parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Gdańsku. Po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuował naukę w gdańskim „Conradinum”. Po maturze, w 1985 roku rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Gdańskim Seminarium Duchownym. 18 maja 1991 roku przyjął święcenia kapłańskie w konkatedralnej bazylice Mariackiej w Gdańsku z rąk biskupa Tadeusza Gocłowskiego.

Reklama

Pracował jako wikariusz w parafii pw. Matki Bożej Bolesnej w Gdańsku (1991-1999). W latach 1991-93 pełni funkcję kapelana Zakładu Karnego w Gdańsku-Przeróbce. W latach 1999-2000 był wikariuszem w parafii Archikatedralnej pw. Trójcy Świętej w Gdańsku-Oliwie. 9 czerwca 2000 roku otrzymał nominację na dyrektora Wydziału Duszpasterskiego Kurii Metropolitalnej Gdańskiej. Został włączony do Archidiecezjalnej Rady Duszpasterskiej i Komisji Głównej III Synodu Gdańskiego (2001).

W latach 1997-2004 współpracował z TVP Gdańsk oraz Radiem Plus. W roku 1999 uczestniczył w przygotowaniach pielgrzymki Jana Pawła II na Wybrzeże, a w roku 2000 był koordynatorem archidiecezjalnych obchodów Wielkiego Jubileuszu Wcielenia 2000 lat od narodzin Chrystusa. W latach 2001-2006 był odpowiedzialny za trwającą 6 lat Peregrynację Obrazu Chrystusa Miłosiernego. W latach 2000-2007 pełnił funkcję Archidiecezjalnego Koordynata Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. W 2004 roku został mianowany proboszczem parafii pw. św. Michała Archanioła w Sopocie, a w roku 2007 dziekanem Dekanatu Sopot. Był także członkiem Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów Archidiecezji Gdańskiej.

Po uzyskaniu doktoratu na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie rozpoczął pracę jako wykładowca teologii pastoralnej w Gdańskim Seminarium Duchownym (2002), a w roku akademickim 2004/2005 podjął wykłady z socjologii religii na Uniwersytecie Gdańskim.

W 2005 roku otrzymał godność kanonika Kapituły Archikatedralnej Gdańskiej. W 2007 roku został mianowany proboszczem parafii archikatedralnej pw. Trójcy Świętej w Gdańsku-Oliwie i dziekanem Dekanatu Gdańsk-Oliwa. Pełnił funkcję Duszpasterza Archidiecezjalnej Kościelnej Służby Mężczyzn „Semper Fidelis” i Diecezjalnego Duszpasterza Pracowników Gospodarki Leśnej i Myśliwych. W 2007 roku otrzymał od papieża Benedykta XVI godność Kapelana Jego Świątobliwości. 8 stycznia 2013 roku mianowany prepozytem Kapituły Archikatedralnej w Gdańsku-Oliwie.

27 października 2014 roku został mianowany proboszczem konkatedralnej bazyliki Mariackiej i parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Gdańsku.

26 września 2015 roku Ojciec Święty Franciszek mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji gdańskiej ze stolicą tytularną Medeli (obecnie na terenie Tunezji). Święcenia biskupie otrzymał 24 października 2015 roku w bazylice archikatedralnej pw. Trójcy Świętej w Gdańsku-Oliwie. Udzielił mu ich Sławoj Leszek Głódź, arcybiskup metropolita gdański, w asyście arcybiskupa Celestino Migliore, nuncjusza apostolskiego w Polsce, i Tadeusza Gocłowskiego, arcybiskupa seniora gdańskiego. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Ut unum sint” (Aby byli jedno).

10 marca 2022 roku papież Franciszek przeniósł go na urząd biskupa koadiutora diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, który objął 16 marca 2022 roku. 2 lutego 2023 roku, po przyjęciu przez papieża rezygnacji biskupa Edwarda Dajczaka, objął kanonicznie urząd biskupa diecezjalnego. Ingres do katedry pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Koszalinie odbył 4 marca 2023 roku, a dzień później do bazyliki konkatedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kołobrzegu.

Biskup Zbigniew Zieliński wyraża poglądy zgodne z nauczaniem Kościoła katolickiego w kwestiach aborcji, eutanazji i ruchu LGBT.

Biskup Zieliński jest przeciwnikiem aborcji i w swoich wypowiedziach podkreśla wartość życia i konieczność ochrony nienarodzonych dzieci, a także zachęca do wsparcia kobiet w trudnych sytuacjach, aby mogły dokonać wyboru życia.

W kwestii eutanazji biskup Zieliński również opowiada się przeciwko jej legalizacji. Kościół katolicki naucza, że życie ludzkie ma wartość niezależnie od stanu zdrowia czy cierpienia, a eutanazja jest postrzegana jako naruszenie godności ludzkiej. Biskup zazwyczaj akcentuje potrzebę opieki paliatywnej i wsparcia dla osób cierpiących, zamiast skracania ich życia.

Biskup Zieliński podchodzi do kwestii osób LGBT w sposób, który odzwierciedla nauczanie Kościoła katolickiego. Z jednej strony, akcentuje, że każda osoba zasługuje na szacunek i godność, niezależnie od swojej orientacji seksualnej. Z drugiej strony, Kościół katolicki nie akceptuje relacji homoseksualnych jako zgodnych z jego nauczaniem moralnym.

Wszystkie te poglądy biskupa Zielińskiego są zgodne z tradycyjnym nauczaniem Kościoła katolickiego, które często jest przedmiotem debat i kontrowersji w społeczeństwie. Biskup, jako przedstawiciel Kościoła, stara się jednak podchodzić do tych kwestii z miłością i szacunkiem dla każdego człowieka.

Jednak mimo konserwatywnych poglądów na sprawy obyczajowo-etyczne, prezentuje podejście silnie modernistyczne, zgodne z duchem posoborowym. Biskup Zbigniew Zieliński jest aktywnie zaangażowany w działania na rzecz ekumenizmu i dialogu międzyreligijnego. W swojej pracy biskupiej podejmuje różnorodne inicjatywy, które mają na celu budowanie mostów między różnymi tradycjami religijnymi oraz promowanie wzajemnego zrozumienia i szacunku.

Regularnie uczestniczy w spotkaniach z przedstawicielami innych wyznań chrześcijańskich, gdzie omawiane są wspólne wartości oraz współpraca w sprawach społecznych i charytatywnych.

Angażuje się w dialog z przedstawicielami innych religii i uczestniczy w wydarzeniach, które promują współpracę międzyreligijną. Ponadto kładzie duży nacisk na edukację w zakresie ekumenizmu. Wspiera programy, które mają na celu zwiększenie świadomości na temat znaczenia dialogu międzyreligijnego w społeczeństwie.

Z innej strony pokazuje się jako hierarcha stanowczy i autorytatywny, co czasami powoduje konflikty. Dokładnie chodzi o spór o Dom Miłosierdzia Bożego w Koszalinie. Jest to placówka, która ma na celu wspieranie osób potrzebujących, w tym osób starszych, chorych i ubogich. Zazwyczaj oferuje różnorodne usługi, takie jak opieka dzienna, pomoc w codziennych czynnościach, a także wsparcie psychologiczne i duchowe. Dom ten jest często związany z wartościami chrześcijańskimi i działalnością Kościoła, a jego misją jest szerzenie miłości i miłosierdzia wśród ludzi. W placówce mogą odbywać się także różne wydarzenia kulturalne i edukacyjne, mające na celu integrację społeczności lokalnej.

Pomysł charytatywnej organizacji zrodził się w głowie ks. Radosława Siwińskiego ok. 2010 r. Za radą bpa Dajczaka miała to być organizacja świecka, by odpowiedzialność nie spadła na kurię koszalińsko-kołobrzeską. Charyzmatycznemu ks. Siwińskiemu udało się ściągnąć do pomocy wielu ludzi, co spowodowało, że przez ponad 10 lat organizacja dorobiła się sporego majątku szacowanego na 24 mln zł. Część z tego to nieruchomości i to one, zdaniem zwolenników księdza, są obecnie celem kurii diecezjalnej.

Ksiądz Radosław Siwiński jesienią 2024 roku ogłosił wszystkim, że władze Kurii Biskupiej w Koszalinie z biskupem Zielińskim na czele chcą go zmusić do tego, aby cały majątek, którym dysponuje stowarzyszenie Dom Miłosierdzia Bożego, przekazać na rzecz diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Na jednym ze spotkań z biskupami kapłan miał usłyszeć, że albo na to się zgodzi, albo będą traktowani jak sekta.

Na początku grudnia ks. Siwiński zagroził bp. Zielińskiemu procesem sądowym o zniesławienie.

Do członków wspólnoty często dochodziły głosy, że kapłan jest przez Kurię i osobiście przez bp. Zielińskiego pomawiany o chorobę psychiczną, stworzenie sekty, a jego działalność jest wroga wobec Kościoła.

Ksiądz domagał się publicznych przeprosin – nazwał to próbą ugodowego rozwiązania sporu. Przeprosin ze strony biskupa się nie doczekał.

Natomiast bp Zieliński nie zamierza wchodzić w jakikolwiek spór i tylko chce, jako biskup diecezjalny, zadbać o właściwą formację dla tych dwóch wspólnot.

21 lutego 2025 r. w Sądzie Rejonowym w Koszalinie odbyło się posiedzenie ugodowe w sprawie o zniesławienie. Trwało kilkadziesiąt sekund. Biskup, który nie stawił się w sądzie osobiście, odrzucił zarzuty i nie przeprosił księdza. Ten nie zamierza odpuszczać.

Dwa dni przed rozprawą ks. Siwiński otrzymał od drugiej strony uzasadnienie tłumaczące dlaczego ugody nie będzie.

Kuria tłumaczy, iż nigdy nie chodziło o majątek stowarzyszenia, a jednocześnie sam biskup pomocniczy Krzysztof Zadarko w wywiadzie radiowym powiedział wcześniej o intencji zabezpieczenia tego majątku przed zmarnotrawieniem. I takich sprzeczności w tej sprawie jest bardzo dużo. Teraz nasuwają się pytania: Dlaczego papież Franciszek podjął decyzję o mianowaniu bp Zielińskiego nowym abp. poznańskim, mimo że poważny problem w diecezji nie został rozwiązany? Czy biskup diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej zdąży dojść do jakiegoś kompromisu w tej kwestii jeszcze przed swoim odejściem?