W czwartkowy wieczór 16 listopada o godz. 18 w sali gimnastycznej Szkoły Podstawowej im. Wiosny Ludów w Książu Wielkopolskim odbył się po raz 13. Wieczór Poetycki, tym razem poświęcony Wisławie Szymborskiej w 100. rocznicę urodzin przypadającą w tym roku. Występowały dzieci od 3. do 8. klasy oraz specjalni goście.

Sponsorem głównym działu EDUKACJA jest Gaduła – nauka z wyobraźnią:

Wieczór poetycki jest przejętą po nieistniejącym już gimnazjum tradycją, a wszystko zaczęło się w 2007 roku z inicjatywy nauczycielki języka polskiego Teresy Janasik. Scena była mało oświetlona i wokół znajdowały się lampiony, co tworzyło niesamowitą atmosferę. Ponadto z lewej strony siedzieli wszyscy recytujący uczniowie, a z prawej osoby śpiewające.

Reklama

Para prowadząca zapowiedziała, że razem chcą zabrać licznie zgromadzoną publikę do niezwykłego świata poezji Wisławy Szymborskiej. Cały występ był podróżą od urodzenia do śmierci poetki. Chronologicznie recytowano wiersze tematyczne, podzielone na lata publikacji, a były one przeplatane piosenkami, a także fragmentami filmu dokumentalnego.

Reżyser Woody Allen opowiada, dlaczego ceni poezję Szymborskiej (fot. Wiktor Chicheł)

Można było dowiedzieć się wielu ciekawostek z życia noblistki, ale także o niezwykłych formach lirycznych, które stosowała. Co ciekawe, Szymborska opublikowała zaledwie około 350 wierszy. Jej utwory zostały przetłumaczone na ponad 40 języków. Uczniowie przygotowali z tego powodu nawet repertuar w języku angielskim.

Dzięki Szymborskiej limeryki, czyli jak mawiała „niesforne ziółko literatury angielskiej” zadomowiły się i w Polsce. Niepohamowana potrzebę poetyckiej zabawy i improwizacji odczuwała szczególnie podczas podróży. Uwielbiała się fotografować z zabawnymi znakami drogowymi i układać na ich temat wierszyki. Ta mniej poważna poezja noblistki wydana została w zbiorku „Rymowanki, czyli wierszyki dla dużych dzieci”.

Wisława Szymborska lubiła równie układać absurdalne rymowanki kulinarne, tak zwane lepiejki. Kiedyś wybrała się z przyjaciółmi do restauracji, zajrzała do karty i zobaczyła, ze przy flakach ktoś dopisał drżąca ręką „okropne”. – „Postanowiłam włączyć się w to ostrzeżenie konsumentów” – opowiadała. W ten sposób powstało wiele zabawnych zdań.

W wierszu Możliwości został zapisany wers „Wolę dęby nad Wartą”, które zapewne nawiązują do miłych chwil w Sroczewie pod Książem Wlkp.

Antonina Mikulska podczas występu (fot. Wiktor Chicheł)

Piosenki wykonywała utalentowana absolwentka szkoły Antonina Mikulska, która mimo przeziębienia udźwignęła ciężar wykonu nie tak prostych utworów. Tego wieczoru zaśpiewała:

„Idź” – sanah
Małe rzeczy – Sylwia Grzeszczak
Aniołom szepnij to – sanah
Nic dwa razy – sanah
O nich, o tobie – Sylwia Grzeszczak

Ponadto wystąpiła nauczycielka chemii i fizyki Aldona Dworczyńska z utworem „Kiedy tylko spojrzę” oraz ponownie zaśpiewała „Nic dwa razy” Blanka Baraniak, ale akustycznie – grając na ukulele. Wyróżnił się też Leon Wojtkowiak, który nie dość, że recytował, to jednocześnie robił zdjęcia. Na koniec pojawił się także pokaz tańca z szarfami, co urozmaiciło wieczór. Po występach dyrektor szkoły podziękowała publiczności za przyjście i dzieciom za wspaniałe doznania artystyczne. Głos także zabrał burmistrz Książa Wlkp. Teofil Marciniak, który był bardzo zadowolony, że takie rzeczy dzieją się w gminie.

Wspólne zdjęcie całego zespołu (fot. Wiktor Chicheł)

Autorka scenariusza i pomysłodawca Wieczorów Poezji Teresa Janasik skomentowała dla nas występ następująco:

Wieczory poetyckie były różne. Były tematyczne o jesieni, zimie, przemijaniu, ale także poświęcone ks. Janowi Twardowskiemu czy św. Janowi Pawłowi II. Szymborska już była w 2012 roku, kiedy zmarła. Wszystko zależy od chęci uczniów. Widział Pan dzisiaj tę młodzież od 3. do 8. klasy. Przecież w dobie komputerów, ja byłam wręcz przerażona chęcią i zaangażowaniem tych młodych ludzi. Jeżeli ktoś mi powie, że niektórzy lubią poezję, to proszę zwrócić uwagę. Nie wszystkim może wychodziło, tu się zdenerwowali czy coś, ale ja od 20 lat uczę językam polskiego i dzisiaj ci młodzi ludzie po prostu chcą, oni to naprawdę lubią. Wiem, że grają w jakieś gry, ale ja myślę, iż to może być już przesycenie, a to jest coś innego.
– powiedziała z radością.

Ponadto zapytaliśmy panią dyrektor czy jest zadowolona, że szkoła podstawowa przejęła tradycję organizacji Wieczorów Poezji po gimnazjum.

Poetyckie wieczory na samym początku organizowane były przez gimnazjum, które na terenie tej szkoły funkcjonowało. Kiedy wygasły gimnazja, takie dobre praktyki jak Wieczory Poetyckie, które były dla uczniów trochę wyzwaniem, przejęłam je i również organizowałam. Bardzo chętnie uczniowie chcieli w nich występować, pokazać, że potrafią recytować czy śpiewać. Co roku były poświęcane innym poetom. W tym roku Wisławie Szymborskiej z tego powodu, że jest patronką roku 2023 i w tym roku obchodziłaby 100. urodziny. W okolicy Książa w Sroczewie spędzała wakacje i Upodobała sobie to m miejsce. Nawet poświęciła jeden z wierszy temu miejscu. Dlatego bardzo cenię sobie pracę z panią Janasik, która odpowiedź za te wieczory. Zawsze są one dobrze przygotowane. Do pracy włączają się także inni nauczyciele, którzy wspomagają pracę. Pani Janasik pisze scenariusz i spotyka się z grupą osób, która z nią go przygotowuje. W efekcie czasami zmienia się w trakcie, ewoluuje. Pojawiają nowe pomysły. Myśle, że coraz więcej osób przyciąga to przedsięwzięcie.
– podsumowała Małgorzata Stefaniak.